Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad maar vorige week, slaagde ik er eindelijk in om een verse eend op mijn bord te toveren. Ons revier is geen eendenparadijs, het is niet dat we een grote populatie residenterende eenden hebben. Maar ze komen geregeld langs op weg naar hun eet- of slaapplaats. Helaas waren er de laatste weken weinig van de partij en als ze dan langs kwamen, vlogen ze te hoog of te ver. De paar eenden die binnen schot kwamen werden jammerlijk gemist. Na maar liefst vijf vruchteloze avonden op de eenden, besloot ik vorige week last-minute nog een poging te wagen. Zesde keer, goeie keer blijkbaar. Want ik had me nog niet deftig op mijn stoeltje gezet en ik zag vanuit mijn ooghoek een koppel eenden aan komen vliegen. Ik nam ze meteen op de korrel en twee patronen later, ging er eentje neer. Maar alsof ik nog niet genoeg moeite gedaan had door zes keer op de eenden te gaan, kwam de ongelukkige eend terecht in het plaatselijke riviertje dat door zijn hoge steile overs, niet veel mogelijkheden biedt om erin te gaan (laat staan er weer uit te geraken). Ik geloof er sterk in dat je het uiterste moet doen om een geschoten stuk wild te recupereren, dus maakte ik een lange wandeling stroomafwaarts. Met behulp van een lange tak, slaagde ik erin om mijn eend binnen te halen.
De jachtgoden waren me duidelijk goed gezind want na die langverwachte eend, slaagde ik er ook in om mijn eerste doublé kraaien te schieten. Dat zijn twee schoten die het vertrouwen in mijn schietkunsten weer opgekrikt hebben.
Wie dit blogje al een tijdje volgt, weet dat ik het niet altijd makkelijk heb met het verwerken van het wild. Het was ook weer een tijdje geleden dat ik wild had schoongemaakt en deze keer waren er geen deskundige helpende handen in de buurt. Met behulp van een YouTube filmpje, slaagde ik er uiteindelijk verrassend makkelijk in om de borstfilets panklaar te maken. Het was waarschijnlijk het duurste stukje vlees dat ik ooit gegeten hebt, maar het smaakte uitstekend.
Ondertussen zijn ook de duiven geopend en ligt de opening van het echte jachtseizoen nog maar enkele weken in de toekomst. Ik heb ook een paar dagen grofwild in de Ardennen op mijn programma staan dus ik verwacht hier de komende maanden weer veel meer te kunnen schrijven.
Zo Doen de Jagers Dat 